ساختار
دیوارهای جداکنندهی کناف، دیوارهای غیر باربری هستند که برای تقسیم فضاهای داخلی ساختمان استفاده میشوند این ساختار شامل قابهای فولادی سبک ساخته شده با مقاطع U , C بوده که صفحات روکش دار گچی در یک یا چند لایه ، به وسیله پیچ مخصوص بر روی آنها نصب میشوند. برای اینکه سطحی یکپارچه و بدون درز که قابلیت رنگ آمیزی و کاشی کاری یا هر نوع پوشش نهایی دیگری را داشته باشد، درزهای میان این صفحات به وسیله ی نوار و بتونه درزگیر به وجود میآید. فضای خالی داخل دیوار، عبور و دسترسی به تأسیسات الکتریکی و مکانیکی را میسر ساخته و میتوان از انواع عایق حرارتی و صوتی استفاده نمود.
برای اطلاعات بیشتر از دیوار جداکننده کناف، کاتالوگ زیر را دانلود فرمایید:
دانلود کاتالوگ دیوار جداکننده کناف
تشریح مزایا
عملکرد لرزه ای مناسب:
عملکرد لرزه ای دیوارهای جداکننده کناف، بدون شک مهمترین مزیت این نوع دیوار به ویژه در کشور لرزه خیزی مانند ایران محسوب میشود. دیوارهای کناف به خوبی میتوانند درمقابل نیروهای زلزله در امتداد عمود بر صفحه خود مقاومت کند. محاسبات نشان میدهد که دیوار های کناف در برابر شتاب هایی به بزرگی بیش از 5g مقامت دارند این در حالی است که شتاب مبنای طرح در زلزله خیزترین مناطق ایران حداکثر 0/35g می باشد. این نوع دیوار دارای رفتار میان قابی ایده آل بوده و کاملاً انعطاف پذیر می باشد. با اجرای اتصالات مناسب می توان این دیوارها را از قاب های سازه منفک نمود تا از اثرات متقابل بین دیوار و سازه بطور کامل جلوگیری شود.همچنین این دیوار دچار شکست انفجاری نشده و آوار بر جای نمی گذارد.
سرعت اجرایی بالا:
سرعت اجرایی بالا از ویژگی های اصلی دیوارهای جداکننده کناف می باشد. همچنین این دیوار ها قابلیت رنگ آمیزی بلافاصله پس از خشک شدن بتونه و یا گچ پوششی را دارند که تاثیر به سزایی در کاهش زمان اجرای پروژه دارد. سرعت اجرایی بالا در کاهش هزینههای زمان و بازگشت سریع سرمایه بسیار موثر است.
اجرای آسان:
اجرای ساختارهای خشک تا حدی آسان است که در بسیاری از کشورهای دنیا، افراد معمولی، اجزای ساختار را از فروشگاههای مصالح ساختمانی خریداری نموده و با مطالعهی دستورالعملهای مربوطه و با استفاده از ابزار ساده، خود نسبت به اجرای آن اقدام میکنند.
دقت بالا د ر اجرا:
به طور کلی ساختارهای خشک، از مصادیق ساخت و ساز صنعتی بناها به شمار میروند. به دلیل روش اجرایی آسان و استاندارد، خطاهای اجرایی و هزینه های ناشی از آن کاهش یافته و عملیات اجرایی با دور ریز بسیار کم مصالح و صرفه جویی در مصالح، نیروی انسانی و زمان همراه خواهد بود.
کاهش بار مرده ساختمان:
دیوارهای کناف به طور متوسط 60 تا 90 % نسبت به دیوارهای بنایی سبک تر هستند. به لحاظ اقتصادی سبک سازی، مخارج تامین ایستایی سازه را کاهش می دهد. سبک کردن این اجزا علاوه بر کاهش نیروی زلزله، نیروی قائم بار مرده را نیز کاهش میدهد، درنتیجه پی و مقاطع مورد نیاز تیر و ستون بسیار بهینه و اقتصادی میگردد.
افزایش سطح مفید بنا:
ضخامت حداقل در دیوارهای آجر فشاری و یا بلوک سفالی به طور معمول حدود 15 سانتیمتر میباشد؛ در حالی که ضخامت حداقل در دیوار کناف حدود 7/5 سانتیمتر بوده که اختلاف قابل توجهی است. استفاده از دیوارهای کناف به طور متوسط باعث افزایش سطح مفید داخل ساختمان به میزان 10% خواهد شد.
دستیابی به مشخصات فنی مورد نیاز طرح:
رعایت کمیت های مختلف مربوط با فیزیک ساختمان مانند (عملکرد صوتی، حرارتی و مقاومت در برابر حریق) و کمیت های مکانیکی (مانند حداکثر ارتفاع مجاز، ظرفیت پذیرش بار های طره ای و رفتار زلزله ای) نقش بسزایی در ایجاد شرایط آسایش و بهره برداری مناسب از فضا دارند. کمیت های مذکور در کلیه ساختارهای دیوارهای جداکننده کناف مورد آزمایش قرار گرفته است.
قابلیت ترمیم و تعویض:
با استفاده از ابزار ساده می توان این دیوارهای کناف را به راحتی ترمیم و یا قطعات آن را تعویض نمود.
دسترسی و تعمیرات آسان تاسیسات:
قرار گیری تاسیسات در فضای خالی دیوار و دفن نشدن آن، علاوه بر رفع مسئله خوردگی و کاهش هزینه تعمیرات، دسترسی به تعمیرات و نگهداری را در مرحله بهره برداری از ساختمان نیز آسان مینماید.
انعطاف معماری بالا:
این نوع دیوار قابلیت پذیرش انواع قوس و شکستگی را در طرح معماری دارا میباشد.
حمل و نقل و جابه جایی آسان:
مصالح ساختارهای خشک، دارای حجم کم بوده که این امر موجب کاهش هزینه های حمل تا کارگاه و تسهیل در جابجایی مصالح در محل کارگاه میشود.
اجرای سطوح وسیع با حداقل مصالح مصرفی:
این ویژگی در راستای تحقق توسعه پایدار در صنعت ساختمان سازی بوده و در جلوگیری از هدر رفت منابع فنا پذیر معدنی بسیار موثر است.